goynek

     "Uzun bir aranın ardından yeniden birlikte olmak" ne menem birşeymiş an itibarı ile yaşamaktayım. Yıllardır aktarıldığı gibi öyle çok matah birşey değilmiş. Hafif sıkıcı, bir tutam "yazıp kaçayım" barındırıyor. Neyse bağalım goçlar, boy boylayıp soy soylayalım...

     Bence var ya, yeni gömlek almanın heyecanı hiçbir şeyde yok. Konuya da böyle "kapısız bir köyden gelen, acılı acısız sevdalardan geçmiş katıksız tedariksiz bir yolcu" kıvamında daldım ama o kadar helecanlıyım ki affınıza mazhar olmam lazım. Mutlaka olmam lazım yanlız bak gözün sevem. Neyse anam babam,belirttiğim üzere yeni gömleğin hazzı olsa olsa yeni bir bebekte bulunabilir. valla bak, mesela bebek doğunca gözünden sakınmıyor musun (bebeği olmayanlar gömlemlerine başvursun)? Cevap koca bir evet. Peki yeni bir gömlek alınca üzerine titremiyor musun? Elcevap; çok daha kocaman bir evet. Bebeği nasıl kucağından indirmeye kıyamazsın da büyük bebeyi kıskançlık dehlizlerine atarsın; yeni gömleği de askıya asarsın, öyle uzun zamandır bütün terini çekmiş eski gömlekler gibi dolap kanatlarına yahut kapı arkalarına asmazsın. Lakin işte bunu yaptığında eskilerden kork. Zira gömleğinin başına gelebilecek iki olasılık var;

1) Aklının çelinmesi:  Tüm eskiler birleşip yeninin aklına bir çentik atacaklar. Bunu başarırken kullanacakları en önemli argüman "senin için başkasını aldatan, başkası için de seni aldatır" olacak. Klasik ama iş gören bir uygulamadır.

2) Tehdit: Yine tüm eskiler birleşecek ve yeniyi dolabın en naftalinli (naftalin yok dolaplarda da işkence için koymuşlar say) köşesinde sıkıştıracaklar. "o elini indir" ile başlayıp "bize lagaluga yapma" ile devam eden ve de "bu yüzü unutma lan" ile sona eren bir diyaloğun sonrasında onu sana ihanete ikna edecekler.

     İşte sevgili gömleksever arkadaş; yeni gömleğin ikinci giyilişinde, ilk giyimdeki mutluluğu vermemesi, aynı güzellikte olmaması ve kendini çok yakışıklı hissettirmemesi bundandır. Çünkü ağzı burnu dağılmıştır, yaka bağır açılmıştır yahut makyajsızdır. Sen yine de onu sev ama bağlanma bir şeye öyle körü körüne, o olmazsa yaşayamam deme vesselam...