10 Ağustos 2010 Salı

tramvay st

Cehenneme hazırlık kursunun en zor deneme sınavlarını olduğumuz şu günlerde birkaç ufak kopya yerine geçiyor tramvaylar. Her ne kadar bazı sürücüleri eksik bilgi veren pis çalışkanlar gibi azıcık açsalarda klimaları, komple bir serinlik yaşadığımız kesin. ha bu arada, konunun sıcaklarla alakalı olduğunu düşünen varsa şu an çıksın, şaka lan çıkmasın size yazdık alla alla... çok sık tramvaya biniyorsanız ve gözlemlemek en büyük zevkinizse malzeme bolluğundan gözünüz dönebilir. lakin birazdan söyleyeceğim şey yanlızca malzemesinin iyiliğinden değil, içinde barındırdığı sahtekarlığın boyutlarından dolayı da gözümü döndürdü; ilkinin sevinç, ikincisinin sinir barındırdığını söylememe gerek yok sanırım. Gerek yok derken söylüyor olmak da nasıl bir çelişkidir yahu. neyse olay şudur ki; bazı aklıevveller, yanında dakikalardır dikilen yaşlı, hamile, kadın, hem yaşlı hem kadın (hem de hamileyse helal olsun) vb. insana yer vermiyorlar. Bu, terbiyesizlik diyebileceğimiz bir hadise olmakla birlikte tercihtir, saygı duyarım. Lakin tam ineceği durağa yaklaşırken ya da 1-2 durak kalmışken "gel amca şöyle" "sen otur teyze" vb. cümleleri kurup hem keyifli yolculuğun tadını çıkaran hem de iyilikseverliğin kaymağını yiyenler; bir gün birinize dalıcam, açıklamasını bu yazıda bulursunuz. Hele ki yer verirken "ben zaten inecektim" diyenler, hem sahtekar, hem terbiyesizsiniz... Yatacak yeriniz yok lan!

1 yorum:

  1. Ahanda, daha dünkü tecrübemi direkman paylaşmak isterim yeri gelmişken! Otobüsteyim ve biraz da yüküm var, arka tarafta oturuyorum ve öğle saatlerinde bizim otobüse binerken hep tırsarım çünkü çok yaşlı kimse olur, acaba oturamayan birisi var mı diye bakarım. Ama bu kez ilk durağa yakın bir yerden binmiştim, çok da mesafe gitmeyecektim. Ama yük var, hele de oturayım dedim, ters yönlü koltuk vardı bir tek, hatta karşımdaki "kişilik" ben oturmayayım diye tam o an da hızlı bir hamle ile ayağını koymaya bile çalıştı, ama ben daha hızlı davrandım, oturdum! Derken, 2 durak sonra, bir yaşlı teyze binmiş (ters oturduğumdan göremedim açıkçası) ve ta en arkaya kadar geldi, en arka kapının önünde duruyordu. Karşımdaki "kişilik" yer vermeyi düşünmedi bile; ben vereyim dedim, kalktım "Teyze, buyur otur" dedim, o da "yok sağol (oğlum, da demiştir belki) dedi. Aslında, iyilik yapayım derken terslenmiştim! Tam ben terslenirken, arkadan atik bir hanımefendi zaten ben o teyze ile konuşmaya çalışırken oraya oturmuştu bile. Derken 1 durak sonra, sanırsam, "kişilik" inmek için yerinden kalktı, indi. Yerine de bizim teyze oturuverdi. Teyzeleri çok sevmekle birlikte, bir tek Eskişehir tramvaylarında çok çekilmez bulmaktaydım ancak bu teyze ne yazık ki içimden "yer beğenmeyen moruk" dedirtti. Tekrarlıyorum, teyzelere ve amcalara yer vermeyi seviyorum, onların kibar teşekkürlerini duyunca çok mutlu oluyorum, ancak genç birisi yer vermeyip de sen yer verince terslenmek, hele bir de üzerine o zeki şahıstan sonra aynı kişinin oraya adeta zıplayarak oturmasını görmek insanı çileden çıkarıyor. Bu da bu kadar işte.

    YanıtlaSil